KOEDIJK – Half mei krijg ik als geboortefotograaf een telefoontje van Lisette. Ze is zwanger van haar tweede kindje en hoopt dat ik nog plek heb voor een geboortereportage. Ze is 20 september uitgerekend. We maken een afspraak voor een kennismakingsgesprek bij Lisette en Hans thuis in Koedijk, waar ik ook gelijk hun dochtertje van anderhalf jaar, Liz, ontmoet. Zij krijgt er nu een broertje bij!
Lisette haar eerste bevalling is in het ziekenhuis geëindigd met veel bloedverlies. Ze bewaart geen goede herinneringen aan het verblijf in het ziekenhuis en hoopt bij de tweede thuis te mogen bevallen.
Begin september zie ik de familie nog een keer voor een zwangerschapsshoot. We gaan naar een prachtig plekje in de bossen bij Bergen, waar we na wat zoeken de prachtige duinvlakte vinden (zie voor deze leuke reportage: sandrinosfotografie.nl/op-zoek-naar-de-duinvallei/)
Inmiddels heeft Lisette een verloskundige praktijk gevonden die mee wil werken aan haar verzoek om thuis te mogen bevallen. Want eigenlijk moet ze gezien haar historie naar het ziekenhuis. Ze wil dit echt niet en hoopt zo op een goede, mooie, natuurlijke thuisbevalling. Haar vriendin, ook verloskundige, zal erbij zijn om te assisteren.
Sportschool
Precies op de uitgerekende datum, 20 september, krijg ik ’s avonds een berichtje van Lisette dat ze sinds een half uur vijf weeën heeft gehad. Ik sta op dat moment in de sportschool. Lisette gaat haar vriendin bellen. Omdat er vijf minuten tussen de weeën zitten, besluit ik naar huis te gaan en me klaar te gaan maken.
Een uur later laat Lisette weten dat ze 2 cm ontsluiting heeft en dat de weeën doorzetten en heftiger worden. Ik besluit die kant op te gaan.
Als ik rond 22.15 uur de woonkamer binnenstap bij Hans en Lisette, voel ik gelijk de ontspannen sfeer die er hangt. De tv staat aan, de eettafel is omgetoverd tot bed en Lisette loopt rustig door de woonkamer. Als ze een wee heeft, vangt ze die heel rustig op en gaat daarna gerust thee zetten.
Hans kijkt wat tv en vriendin en verloskundige (vk) Sabine maakt wat aantekeningen in haar boek. De vk die de bevalling gaat doen, komt de opblaasbare baarkruk brengen. Aan Sabine de taak om deze op te blazen met een handpomp. Als Lisette als proef gaat zitten op de baarkruk, barsten de vriendinnen in lachen uit.
Omdat Lisette teveel aanwezig is en niet de rust kan vinden om in zichzelf te keren, wordt de yogamuziek opgestart en gaat Lisette op de bank liggen. Ze is teveel met ons bezig, de kraamzorg en elk geluidje wat op een mobiel binnenkomt. Ze gaat op de bank liggen om te ontspannen en daarna onder de douche.
Rijstkorrels
Om 23.00 uur zit Lisette op de 4 cm. Sabine stelt voor om haar vliezen te breken, maar Lisette wil gaan nog even wachten. De pauzes tussen de weeën worden langer, maar de weeën zelf worden wel heftiger. De kraamhulp wordt alvast gebeld en de verwarming wordt op 25 graden gezet. Als Lisette tijdens een wee over de tafel hangt, ziet ze rijstkorrels op de grond liggen. Ook praat ze tussen de weeën door rustig over het weer, de orkanen die in het Caribisch gebied huis houden en het tv programma van Johnny de Mol en Estelle Cruijff. De ene heftige wee wordt weer opgevolgd door een zwakkere wee. Om en om gaat het. Lisette doet het super, zo mooi beheerst.
Inmiddels is het 21 september geworden en weten we dat dat de geboortedatum gaat worden. Sabine stelt weer voor om de vliezen te breken, maar Lisette is bang dat de baby dan misschien in het vruchtwater heeft gepoept en dat ze dan alsnog naar het ziekenhuis moet. ‘En nu weten we dat niet. Gemeen he?’
Sabine spreekt met Lisette af dat als er om 01.00 uur geen vooruitgang is, ze de vliezen gaat breken. Omdat de ontsluiting nog hetzelfde is, worden de vliezen inderdaad gebroken. Het vruchtwater is tot opluchting van Lisette helder. Wel moet ze op haar zij gaan liggen, omdat de baby niet lekker voor de uitgang ligt.
De weeën doen meer pijn en brengen meer druk en dat is alleen maar goed zegt Sabine. ‘Ze moeten pijn doen, we willen immers niet naar het ziekenhuis.’ Lisette is blij met deze verklaring, want ze wil inderdaad niet naar het ziekenhuis.
De baby is enorm aan het bewegen in de buik en de weeën komen sneller achter elkaar. Sabine constateert dat de baby inmiddels goed ligt en dat het geen sterrenkijker meer is. Lisette heeft nu 6 cm (01.30 uur) en het is nu wachten op de persdrang. Sabine adviseert Lisette om op de baarkruk te hangen, zodat de druk op de onderkant wat minder wordt.
Vruchtwater
Na een tijdje op de baarkruk te hebben gehangen, gaat Lisette weer staan bij de tafel. Ze is nu helemaal in haar zelf gekeerd en alleen maar bezig met het opvangen van de weeën. De ene is nog gemener dan de ander. Het vruchtwater blijft maar stromen, al denkt Lisette dat ze aan het plassen is.
Sabine laat weten dat ze om 03.00 uur wil gaan kijken en beslissen wat te doen. Als er geen vooruitgang is, zal Lisette toch naar het ziekenhuis moeten om via het infuus sterkere weeën op te wekken. Er zit nog teveel pauzes nu tussen.
Dan gaat alles opeens in een stroomversnelling. De kraamhulp ziet dat er aan de onderkant wat aan het gebeuren is, het lijkt wel alsof de ontsluitingsfase begonnen is. De andere vk wordt gebeld en Lisette mag weer bij de baarkruk op handen en knieën gaan zitten. Op de baarkruk zitten vindt ze niks, dus het wordt die positie.
Na een paar keer persen zien we het hoofdje geboren worden. Sabine doet de geboorte met de andere vk erbij. Alleen lijkt het alsof de baby vast zit. Het lijfje wil maar niet geboren worden. Sabine vraagt de andere vk het over te nemen. Er is wat lichte paniek, want de schouder van de baby blijft haken achter het schaambeen van de moeder (schouderdystocie). Lisette wordt gevraagd om alles op alles te zetten bij een volgende wee, want de baby moet nu echt geboren worden. En tot grote opluchting van ons allen gebeurt dat ook. Om 02.55 uur wordt Naud geboren! Hij is een paar seconden een beetje slapjes, maar begint gelukkig al snel te huilen. Al snel reikt de vk hem door de benen van Lisette aan haar aan en kan ze haar zoon ook bewonderen! De spanning glijdt van iedereen langzaam af. Wat een powervrouw is Lisette, ze heeft geen kik gegeven.
Injectie
Lisette moet gelijk daarna op de tafel gaan liggen, zodat de placenta geboren kan worden en de vk’s het eventuele bloedverlies in de gaten kunnen houden. De placenta wordt zonder problemen vrij snel daarna geboren en ziet er goed uit. Ook hoeft Lisette niet gehecht te worden. Nog meer opluchting alom, ook als Naud vrij snel al aan de borst begint te drinken.
Maar dan volgt toch de domper, het bloedverlies komt op gang. De vk geeft Lisette al snel een injectie met oxytocine voor het samentrekken van de baarmoeder. Als dat niet helpt heeft ze nog een plan B. Bij teveel bloedverlies zou Lisette alsnog naar het ziekenhuis moeten. Het is spannend en het wordt steeds stiller in de kamer. Het bloedverlies wordt gewogen door de kraamhulp.
De vk’s houden Lisette haar bloeddruk in de gaten en haar pols. Het is afwachten. Op de tv op de achtergrond horen we de zoveelste herhaling van De Wereld Draait Door. Wij houden ons adem in. Niet alsnog naar het ziekenhuis alsjeblieft.
En dan stopt het bloedverlies, vlak voordat de vk plan B wil inzetten als laatste poging. Pff wat een opluchting.
Sabine gaat Naud nakijken en controleren. 3920 gram en 53 cm, een flinke jongen! Hans gaat zijn zoon aankleden, waarna hij met hem op de bank plaatsneemt.
Lisette is alleen zo slapjes dat ze niet meer de trap op mag naar de slaapkamer en douche. Het matras wordt in de woonkamer neergelegd en daar zullen ze de nacht door moeten brengen met zijn drieën.
Liz heeft tijdens de hele bevalling gelukkig doorgeslapen en het is nog midden in de nacht, dus die slaapt nog wel een paar uur. Lisette wordt op de rijdende salontafel naar haar slaapplaats vervoerd en overgelegd. Zo slap is ze. De vk’s blijven haar nog in de gaten houden voor ze weggaan.
Omdat ik niets meer kan doen, besluit ik weg te gaan. Het is inmiddels half vijf.
Maar omdat voor mijn gevoel de shoot nog niet af is, stel ik voor dat ik nog een keer terug kom ergens de komende tijd om wat leuke familiefoto’s te maken. Ik laat dat aan Hans en Lisette over, wanneer ze zich weer beter voelen.
Lisette herstelt echter zo snel, dat ik drie dagen later alweer op de stoep sta bij de familie in Koedijk.Het buitenkant van de woning is vrolijk versierd en ook binnen hangen de zelfgemaakte slingers van Lisette. Niet te geloven hoe goed ze er alweer uit ziet! Alsof er niks gebeurd is loopt ze rond in het huis in een strakke broek. Ook heeft ze weer meer kleur op haar gezicht. Liz vindt haar broertje interessant, maar trekt ook de aandacht door lekker gek te doen. Wat een lekker grietje is het toch!
De hele familie staat rondom de eettafel (als die tafel toch eens kon praten) om te zien hoe Naud lekker in bad gaat. Hij vindt het zalig. Minder leuk vindt hij het als hij weer uit bad wordt getild.
Lisette geeft hem borstvoeding en ik krijg alle gelegenheid om mooie foto’s te schieten. Zo heeft deze geboortereportage ook een echt eind ;-)
Lieve Lisette, Hans, Liz en Naud, heel veel geluk met zijn vieren! Het was een voorrecht om jullie te leren kennen en bij de geboorte van Naud (mijn 25ste!) aanwezig te mogen zijn. Wat een sterke vrouw ben je Lisette.
Liefs Sandra
