Nadat ik de geboortereportage van hun dochtertje heb mogen vastleggen, twee jaar geleden, krijg ik nu de vraag of ik hun derde kindje ook wil vastleggen als geboortefotograaf. Uiteraard, daar hoef ik niet over na te denken. Haar eerste bevalling van een jongetje heeft mijn collega Evelien van Love & Little fotografie gedaan en dat was een lange bevalling. De bevalling van haar tweede, een dochtertje, ging razendsnel. Zo snel dat ik net op tijd was voor de geboortereportage. De verloskundige had op mij gewacht met het breken van de vliezen, want daarna zou de baby gelijk geboren gaan worden. En dat gebeurde ook, in de slaapkamer van hun woning in Alkmaar.

Flinke buik

Ook nu wilde de mama graag weer thuis bevallen. Ze is 2 december uitgerekend. In september spreken we bij ze thuis af om alles nog een keer door te bespreken voor de geboortereportage.  Ze heeft dan al een flinke buik. Het gevoel dat dit kindje eerder gaat komen hebben we allebei. Jammergenoeg heeft ze weer veel pijn en last van bekkeninstabiliteit. Met twee andere kindjes om je heen ook lastig om je rust te pakken. Wel stopt ze al veel eerder met werken omdat het niet gaat. Tijdens de controles blijkt ook dat het geen klein kindje wordt.

Vliezen breken

Op 8 december wordt ze gestript en laat me rond 12.30 uur weten dat ze al op 4 centimeter zit. Mocht er niks op gang komen verder dan gaan ze de dag daarna haar vliezen breken. Voor nu is het nog rustig en houdt ze me goed op de hoogte. Met in het achterhoofd de snelheid van de tweede bevalling sta ik op scherp. In de middag appt de mama dat het begint te rommelen in haar buik. ‘Het voelt als harde buiken maar dan iets krachtiger. Even afwachten of het gaat doorzetten’. Twee uur later laat ze weten dat de verloskundige (vk) langskomt om te kijken of de harde buiken wat hebben gedaan. Het begint nu ook pijn te doen, dus ze denkt dat het gaat doorzetten.

Geboortereportage

Ik sta startklaar om de geboortereportage te gaan maken en wacht nog even op bericht van de verloskundige. De mama is bang dat ik voor niks kom. De verloskundige raadt aan om te komen dus ik spring mijn auto in. Ik tref de papa en mama aan op de bank, bij de kerstboom. De mama zucht de weeën goed weg, het lijkt nog niet heel heftig te zijn. Maar ik ben blij dat ik er ben, met het scenario van de vorige bevalling in mijn achterhoofd. Ook de verloskundige, dezelfde als de vorige keer, verwacht weer zo’n snelle bevalling.

Douche

Ze raadt de mama aan om naar boven te gaan, zodat ze wat meer in haar bubbel kan komen. De mama zoekt wat ontspanning onder de douche, in de hoop dat de weeën wat krachtiger en frequenter gaan komen. Daarna gaat ze op bed liggen en is het voor iedereen afwachten. De kraamhulp is inmiddels ook gearriveerd en maakt alles klaar. De verloskundige houdt de ontsluiting en frequentie van de weeën in de gaten en besluit haar vliezen te breken, in de hoop dat de bevalling dan goed op gang komt en de baby snel geboren gaat worden. Want we zijn inmiddels al een aantal uur verder en er gebeurt niet echt veel. Zo af en toe een wee die ze makkelijk kan wegzuchten.

Ziekenhuis

Nadat haar vliezen zijn gebroken verwachten we allemaal dat het vlot gaat, maar helaas is er weinig vooruitgang te bespeuren. De vk stelt voor om naar het ziekenhuis te gaan, want dit kan thuis nog wel heel lang gaan duren. In het ziekenhuis kunnen ze haar met weeënopwekkers goed helpen. Waarschijnlijk is dat net het zetje wat ze nodig heeft. We verhuizen allemaal naar het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk, op de kraamhulp na die thuis alles opruimt. Een teleurstelling voor de ouders, want ze hadden graag lekker thuis gebleven. Maar het is niet anders. In het ziekenhuis worden de opwekkers toegediend en is het afwachten tot de baby zich aankondigt. De vk heeft haar werk aan het het ziekenhuispersoneel overgedragen en gaat naar huis zo rond 01.30 uur. Het is inmiddels midden in de nacht. De mama zit er doorheen van de vermoeidheid en de teleurstelling en is lichtjes geïrriteerd. Logisch, dit is zo’n andere bevalling als haar tweede. Het lijkt erg op haar eerste bevalling.

Jongen

Nadat de opwekkers een aantal keer zijn verhoogd, wordt het rond 04.00 uur zwaar voor de mama. Ze knijpt de stang van haar bed fijn. En dan gaat het snel, ze mag al wat mee drukken rond 04.50 uur en om 04.58 uur wordt een prachtige zoon geboren. Een flinke jongen zo te zien. Wat een opluchting dat hij er is en wat ging het snel op het laatst. Hij wordt bij mama gelegd en bewonderd door beide ouders. De vk houdt de baby omhoog zodat mama hem goed kan zien. Wat een lekkere beer is het! Wat zal hij wegen, vragen we ons af.

Flesje

De papa knipt de navelstreng door en de placenta wordt ook keurig geboren. De vk kijkt hem na en leg hem op de weegschaal: 5435 gram. Wauw, Hollands welvaren. Als geboortefotograaf is dit de zwaarste baby die ik geboren heb zien worden. En dan te bedenken dat de mama het op eigen kracht en zonder hechtingen heeft gedaan. Chapeau mama! Omdat de baby boven het geboortegewicht zit, worden zijn suikers gemeten en moeten ze nog even blijven. Maar hij ziet er verder helemaal gezond uit. Hij krijgt zijn eerste flesje melk en mag daarna lekker bij papa liggen. Rond 09.00 uur is het voor mij tijd om moe, maar superblij de ouders achter te laten en mijn bed op te gaan zoeken. Ik heb een prachtige geboortereportage weer mogen maken voor de lieve ouders.

In verband met de privacy worden de namen niet genoemd en zijn de ouders niet herkenbaar in beeld op deze selectie die ik mag delen.