PURMEREND – Als geboortefotograaf neem je niet vijftien klanten per maand aan. De kans wordt dan wel heel groot dat klanten tegelijk gaan bevallen, waardoor je geboortes gaat missen. Klanten hebben bewust voor jou gekozen en dan wil je er ook alles aan doen om de geboorte vast te leggen. En daarnaast is het ook bijna niet vol te houden qua stress en nachten overslaan. Mijn collega’s van de beroepsvereniging Geboortefotografen.com houden ook meestal maximaal vier geboortes per maand aan.

Uitgerekende datum

In de maand februari had ik er twee. Eentje zou een geplande sectio (keizersnede) krijgen, de ander zou in het ziekenhuis bevallen. Voor het gemak noemen we de sectio klant A en de ziekenhuisbevalling klant B. Er zat best wat tijd tussen beide dames qua uitgerekende datum, dus dat moest wel goed komen. Voor klant A was haar datum bekend, 7 februari.

De artsen vonden het toch verstandiger om de baby eerder te halen, dus 31 januari waren we om 08.00 uur in het ziekenhuis. Na allerlei testen werd de sectio toch afgeblazen, omdat de uitslagen zo goed waren dat er geen noodzaak was tot eerder ingrijpen. Goed. Een hele teleurstelling natuurlijk, maar fijn dat het met mama en baby goed gaat.

Die zaterdag 3 februari kreeg ik een berichtje van klant A dat ze toch weer was opgenomen, omdat het niet goed ging. Die avond of anders zondag zou de baby gehaald gaan worden. De zaterdag verstreek en het zou dan zeker zondag gaan gebeuren. Spannend! Met mijn mobiel naast me ben ik op tijd gaan slapen, aangezien ik zondag weer op tijd naar het ziekenhuis zou gaan.

Om 06.00 uur schiet ik overeind als ik een berichtje krijg op mijn mobiel. De man van klant B: ‘Het is vannacht begonnen en we gaan ons zo opmaken om naar het ziekenhuis te gaan. We houden je op de hoogte!’ NEEEEEEEEEEEEEE, riep ik heel hard door de slaapkamer. De stress schoot door mijn lijf. Wat moest ik doen? Ik liet in mijn berichtje terug naar de papa niks blijken en probeerde wat kalm te worden. Eén ding wist ik zeker: ik kon nu niks doen en alleen maar afwachten hoe dit scenario zich zou gaan ontwikkelen. Niet eerder heb ik dit meegemaakt, dat twee klanten tegelijk dreigden te gaan bevallen.

Advies

Ik besloot alvast mijn back-up in te lichten en een aantal ervaren collega’s te appen, om advies te vragen hoe ik dit moest aanpakken. Zij zeiden dat de kans groot was dat ik beide bevallingen alsnog zelf kon doen. Op dat moment geloofde ik daar niks van. Van klant B had ik haar eerste bevalling ook gedaan en die ging heel snel……In bed blijven liggen had geen zin meer, dus ik maakte me klaar om naar klant A te gaan. Vandaar was het niet zo ver rijden naar het andere ziekenhuis.

Bij klant A was het druk op de OK, dus voor 12.00 uur was ze zeker niet aan de beurt. Ik stuurde een berichtje naar de man van klant B, die tot mijn geruststelling liet weten dat het relatief rustig was en onregelmatig qua weeën. Inwendig zat ik te juichen en nam de stress bij mij wat af. Ik liet aan beide ouders niks merken, om ze niet ongerust te maken. Achteraf vond ik dit zo erg, het voelde als liegen, maar ik had geen keuze.

De sectio werd van 12.00 naar 14.00 uur uitgesteld. De spanning bij deze familie liep steeds meer op, zoals je zult begrijpen. Zo lang al aan het wachten op deze meer dan welkome baby. En bij klant B schoot het ook niet op, tot opluchting van mij. Ze belde me zelfs aan het begin van de middag, dat het was stilgevallen en dat ze weer naar huis gingen. Ik deed nog net geen vreugdedansje in de gang van het ziekenhuis, hoe vervelend ik het ook voor haar vond. Ze moest eens weten.

Geboortefotograaf

Om een lang verhaal kort te maken, de sectio ging deze dag ook niet door, omdat er constant spoedgevallen tussenkwamen. Ik reed las geboortefotograaf einde van de dag naar huis zonder baby’s! Wie had dat gedacht. Werkkleding uit, joggingbroek aan en languit op de bank bijkomen van deze bizarre dag. Dacht ik. Want toen ik om 19.00 uur even informeerde bij klant B of het nog steeds rustig was, kreeg ik te horen dat ze sinds 17.30 uur regelmatige weeën had en dat ze weer onderweg waren naar het ziekenhuis. WAT? De joggingbroek werd weer verruild voor mijn werkkleding en op een holletje ging ik naar klant B, waar die avond een prachtig meisje werd geboren. Ik kon het nu ook aan haar vertellen, wat een spannende dag het was en hoe blij ik was dat deze bevalling zo anders verliep dan haar eerste. En dat ik erbij kon zijn als geboortefotograaf!

Rechtop in bed

Zo rond half twee dook ik vermoeid maar blij mijn bed in. Ik lag te draaien en kon de slaap nog niet echt vatten. Toen mijn mobiel om 02.15 uur begon te piepen zat ik weer stijf van schrik rechtop in bed. De zus van klant A: ‘De bevalling is spontaan begonnen en ze wordt zo naar de OK gereden’. WAT????? Ik schoot mijn bed uit, deed mijn lenzen in, trok snel wat kleren aan en sprong de auto in. De mensen die de camera’s langs de snelweg bekijken zullen wel gedacht hebben, heb je haar weer! Maar ook deze geboorte kon ik grotendeels zelf vastleggen (ik had helaas geen toestemming om mee de OK op te gaan), wie had dat gedacht! Ook aan deze ouders kon ik mijn geheim van die dag vertellen.

Met het begin van ‘Evers Staat Op’ op Radio 538 reed ik met een heel voldaan gevoel naar huis en kroop rond half zeven mijn bed in. Ik weet nog net dat mijn hoofd het kussen raakte. W-a-t e-e-n  d-a-g!!! En wat een beroep, geboortefotograaf, pffffff. Volgende keer graag weer iets minder stress. Maar hé, I made it!